شهر من شال
شهر مظلوم من مي دانم كه عده اي موش صفت در دامان خود داري كه تداعي گر مثل معروف مار در آستين خويشتن پرورش دادن هستند و مي دانم كه دلت همانند دلم خون است زيرا چندي نابكار نمك نشناس نمكت خورند نمك دانت شكنند.
شهر مسكين من مي دانم كه شماري دنيا پرست بر گرده ات نشسته اند و چنان بر تن نحيف و نزارت شلاق آز و طمع شان را فرو مي كوبانند كه آه از لبت بر مي خيزد و اشك از چشمانت جاري مي شود.
شهر طاعوني من كه به غارت رفته اي به دست زر اندوزاني پست.زراندوزاني كه بيمارت كردند و تو را بسيار شبيه به فردي طاعوني ساختند تا شايد نماند از تو نامي بلند به جا.
شهر دوست داشتني من دوستت دارم تا به سر حد جان و دوست دارت خواهم ماند وليكن با تو اي زادگاه عزيزتر ز جانم عهد مي بندم براي مترقي شدنت از هيچ كوششي دريغ نكنم و باز عهد مي بندم روزي كوس رسوايي خيانت كاران را زنم.
* بنشينند به انتظار كه انفجار نزديك است*
پیگیری نوشته
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
می خواهم بدانید از شهرم:شهرشال.از شهر شال.از مردم شال.از آداب شال.از مشکلات شال.از زیبایی های شال.از رسوم شال.از تاریخ شال.از زبان مردم شال.از زبان تاتی.از هر آنچه که در شهرشال بوده،هست و خواهد بود.